بزرگترین سقف متحرک جهان
بزرگترین سقف متحرک جهان
بزرگترین سقف متحرک جهان در ایالت تگزاس ایالات متحده قرار گرفته است و بر روی یک استادیوم ورزشی به نام دالاس کابوی نصب شده است. مسئولیت طراحی و ساخت این سقف متحرک بر عهده شرکت sheerfill بوده اما غشاء پوششی این سازه را گروه صنعتی saint-gobain تامین کرده است. سقف متحرک استادیوم ورزشی دالاس کابوی ، از نوع پنل های کشویی ست، هر پنل این سقف متحرک حدود بیست هزار متر مربع مساحت دارد! مجموعا هر دو پنل این سازه علاوه بر قسمت های ثابت آن در هنگام بسته بودن ، چیزی بیش از 60 هزار متر مربع را تحت پوشش قرار می دهد. نکته جالب توجه آن است که پس از تشخیص سنسورهای بارشی تنها دوازده دقیقه زمان لازم است تا این سازه غول پیکر به طور کامل بسته شود. این سازه بزرگترین سازه سقف متحرک استادیومی در جهان است. برای درک بهتر عظمت این سازه باید گفت که در حالت بسته شده ، حجم سقف آن در حدود سه میلیون متر مکعب را در اختیار ورزشکاران و ورزش دوستان قرار می دهد. البته این ورزشگاه بزرگترین استادیوم فوتبال ملی در دنیاست. طراحان شرکت مهندسی sheerfill این نوع سازه را قاعدتا به دلیل مقاومت بالا در عین سبکی انتخاب کردند، و نوع غشاء پوششی نیز evervlean می باشد، به عبارتی این نوع پوشش علاوه بر مقاومتش در برابر نور خورشید و اشعه هایش و بارندگی های عمومی به علت خواص نانوتکنولوژی نیاز به نظافت نداشته و غبار و آلودگی های دیگر روی این پوشش را نخواهند گرفت. لازم به ذکر است گروه صنعتی saint-gobain از زیر مجموعه های sheerfill بوده و پیشروی فناوری everclean در دنیاست.
اولین استادیوم در عصر حاضر با سقف متحرک در کجا و چگونه ساخته شد؟
حدود 37 سال پیش در تورنتو علی رغم میل مردم به مشاهده بازی های ورزشی از جمله بیس بال و فوتبال مشکلات عدیده ای در این زمینه وجود داشت، بارندگی شدید آن مناطق موجب می شد تا در اکثر ایام سال مردم از این تفریح بازمانده یا نهایتا بتوانند از فضاهای بالکن مانند بین طبقات استفاده کنند. البته این مشکل فقط برای تماشاگران نبوده و بازیکنان نیز به نوعی با این مسائل مواجه بودند. مسئولین نیز نهایتا طبق امکانات و ظرفیت موجود تصمیم به ساخت یک باشگاه بیس بال با یک سازه گنبدی شکل مسقف را گرفتند. در راستای این تصمیم، یک رقابت بین المللی طراحی در سال 1985 برپا شد و دو نفر به نام های یانگ و رایت پیروز آن رقابت شدند. پس از دو سال صرف زمان و هزینه ای در حدود 600 میلیوم دلار (معادل یک میلیارد دلار امروزی) طرح آن ها به ثمر نشست. مراسم افتتاحیه به طور رسمی در تلویزیون ملی پخش شد. برای اولین بار در جهان تماشاگران نسبت به وضعیت جوی ایمن بودند. البته بدیهی است که انتقاداتی به این طرح وارد باشد ، مثلا فضای بسته و دیوارهای بلندی که در فاصله کمی از کناره زمین بازی بالا رفته اند. برای بعضی این ها حس ناخوشایندی ایجاد کرده و گاهی با رفتاری شیطنت آمیز ، آماری از روزهای خلوت ورزشگاه را به عنوان گواه ناخوشایند بودن این طرح ارائه می کردند. نهایتا با توجه به هزینه های انجام شده و درآمد ورزشگاه این طرح یک ورشکستگی بزرگ اعلام شد در حدی که بعضی ها پیشنها فروش قطعات سازه را برای جبران مالی آن می دادند. این افتضاح مالی موجب شکست حزب مالیتی در انتخابات بعدی منطقه شد. ورشکستگی طرح در سال 1998 رسما اعلام شد. این روزها البته صنعت سقف کشویی بسیار پیشرفت کرده و دیدن یک استادیوم ورزشی با سقف متحرک چیز عجیبی نیست. تقریبا می توان گفت تجربه تلخ ورزشگاه تورنتو به فراموشی سپرده شده است. و سقف هایی به مراتب سریعتر، ارزان تر، ایمن تر و شکیل تر طراحی و ساخته شده است.
منبع:sheerfil
نظری دهید